Klaar voor de start

Dit schilderij : "Klaar voor de start !" bestaat uit drie verschillende figuren, opgemaakt in kleurvlakjes. Zie je ze? Omdat ze een hoofd, arm of been delen, moet je goed kijken.
Dit was één van de laatste schilderijen die ik volgens deze methode maakte.
"Klaar voor de start" betekende voor mij het even afsluiten van een schilderfase en de start van een geheel andere manier van schilderen. Wat niet wil zeggen dat ik nooit meer op deze manier zal werken. Er zit een compositie in kleurvlakjes in mijn hoofd. Die komt er wel een keer uit...

Compositie in vlakjes

Een klein werk, een compositie in kleurvlakjes waarbij drie figuren door elkaar heen zijn gezet. De rode en de blauwe figuur halen de meeste mensen er wel uit. De gele is lastiger...iemand die achterover bijna van het doek af duikelt...

Laat je van je sokken blazen...

Buiten storm...
Laat je binnen van je sokken blazen door kunst!  Zondagmiddag 29 maart: Kunst Route Lelystad.
Atelier/Galerie Resink is van 14.00-17.00 uur open.
Gouwe 9 (t.o. school de Fontein)

Gekist fragment

Dit is een fragment van een wandcollage die bestaat uit houten kistpanelen van verschillende afmetingen en diepte. Wie het aan de muur wil hebben, dient wel over een flinke wand te beschikken.
Het gezegde is "Laat je niet kisten". Maar dit kunstwerk is wel degelijk gekist !

Gezichten in het behang...

Na "Lapjes" kwam deze:  "Gezichten in het behang..."
Zoals een kind, 's avonds in het schemerdonker, allerlei figuren in het behang boven het bed ontdekt...
Je moet deze eigenlijk van dichtbij bekijken.

Zondag kunstroute !

Zondag 29 maart ben je van harte welkom in mijn atelier/galerie. Dan doe ik mee aan Kunst Route Lelystad. Adres: Gouwe 9, Lelystad. Je kunt je bezoek combineren met een bezoek aan de overkant, waar vier kunstenaars in school "de Fontein" aan de kunstroute meedoen. www.kunstroutelelystad.nl.
Mijn galerie is er klaar voor!

"Lapjes" nummer twee

"Lapjes" , nummer twee.
Hier is het plamuurmes voorzichtiger gehanteerd. Er is veel meer van het onderliggende werk zichtbaar gebleven.

Grappig is dat mensen soms van alles in een abstract doek zien. Eén dame zag in dit schilderij zelfs een heel Tunesisch dorp...
Vraag aan mede-kunstenaars: hebben jullie ook zulke ervaringen? En vind je dat leuk of juist helemaal niet?

Lapjes

Aan het werken in vlakjes gingen andere schilderijen vooraf. Abstracte werken. Dit doek (titel: "Lapjes") was de  eerste. Aanvankelijk was het een lappendeken. Best wel geslaagd, maar toch beviel het me niet. Het was te hard van kleur.  Na lang nadenken, wist ik wat ik moest doen. En pas na lang aarzelen durfde ik het ook uit te voeren, want er hoefde maar iets mis te gaan en het hele schilderij zou zijn  verpest....
Ik bracht witte verf op kleur, dat wil zeggen: maakte het wit zachter, verdunde de verf, nam een heel groot plamuurmes, wachtte tot ik in de juiste mood was en ging er mee over heel het doek.
Op zo'n moment werk je puur op je gevoel, en hoop je alleen maar dat je het beoogde effect weet te bereiken. En toch weet je het schilderij dan zo te bewerken dat precies op de goede plekken de gekleurde lapjes er doorheen schemeren... 
Ik was blij met het resultaat.
En het plamuurmes heb ik sindsdien op vele schilderijen gebruikt.

Ceasarion.. zie je de vrouw?

Dit was mijn inzending voor een Talens schilderwedstrijd. De opdracht was: maak een schilderij naar aanleiding van een fragment uit het boek Caesarion van Tommy Wieringa. Ik bouwde ook dit werk voornamelijk in vlakjes op.
Je ziet waarschijnlijk wel de man. En de benen van iemand die in het water dobbert.
Maar zie je ook de vrouw? Zo niet, kom dit doek dan in het echt bekijken...Zondagmiddag 29 maart tijdens Kunst Route Lelystad.

Evenwicht

Met dit schilderij ( "Evenwicht') heb ik het mezelf extra moeilijk gemaakt. Ik wilde vier uit vlakjes opgebouwde figuren door elkaar op doek zetten.  Het lukte. Als je dit schilderij in het echt ziet en er langer naar kijkt, gaan de figuren bijna bewegen...

Het is fijn om te merken dat je een eigen stijl ontwikkelt. Toch heb ik al langere tijd  niet meer in vlakjes gewerkt. Het is namelijk ook fijn om weer andere dingen te proberen....

Zondag 29 maart te zien tijdens Kunst Route Lelystad. 14.00-17.00 uur, Gouwe 9, Lelystad.
www.kunstroutelelystad.nl
www.hetzolderatelier.nl

Spring !!!

Spring!!!

In het diepe ...?  Sprong voorwaarts?  Vul maar in...

The making of.... "Geven en nemen"

The  making of ... "Geven en nemen"

Volg de lijnen....

In het werken met kleurvlakjes kreeg ik steeds meer plezier. Vooral omdat ik merkte dat bij het bekijken van zo'n werk, de hersenen je af en toe op een verkeerd spoor zetten. Het is moeilijk de lijnen van één figuur te volgen, omdat de verschillende figuren hier en daar een arm, been, of hoofd delen... Het overkomt mij zelfs tijdens het maken van zo'n schilderij. Ik moet dan heel goed kijken en soms de ontwerpschets er bij pakken, om weer te zien hoe de lijnen lopen....

Het overkwam me bijvoorbeeld bij dit schilderij, titel "Geven en nemen".
Zie je de drie afzonderlijke figuren?

Dit schilderij is overigens verkocht.  Maar wil je andere werken eens in het echt zien? Kom dan een keer langs.  www.hetzolderatelier.nl
En zondagmiddag 29 maart doe ik weer mee aan Kunst Route Lelystad!
www.kunstroutelelystad.nl

Wie lapt me op?

Dit schilderij ("Wie lapt me op? ") is een vervolg op "Selfmade Woman". Jaren later gemaakt. Zelfde techniek, heel andere kleurstelling. Ook deze dame was selfmade, maar moet inmiddels nodig worden opgelapt...  De lapjes zitten lang  niet overal (meer) met draad aan elkaar vast... Ze is moe, heeft de puf niet meer om zich zelf op te lappen. Soms is er iets of iemand nodig...

SELFMADE WOMAN

"Selfmade woman", de term zegt het al... een vrouw die zich zelf heeft "gemaakt". Zoals je een lijfspreuk kunt hebben, is dit mijn lijfschilderij.  Het weerspiegelt mijn geboorte als kunstenaar. Samengesteld uit omgevingsfragmenten (lees: alles wat je in een leven leert en ervaart); de stukken zijn letterlijk en figuurlijk als lapjes aan elkaar genaaid. Een pijnlijk proces... Naald en draad zijn niet meer nodig, onder in het schilderij gestoken. Ze is af... klaar om op te staan. Bijna onzichtbaar tegen de achtergrond, maar op het punt om daar uit te treden, om zich volledig en zelfbewust op te richten..... als kunstenaar.
En zo gebeurde het.

Waarmee ik maar wil zeggen hoe moeilijk het kan zijn om als autodidactisch kunstenaar op te staan.

Dit was het eerste werk dat ik uit kleurvlakjes liet bestaan. Dat heeft sindsdien een vlucht genomen. Maar daarover een volgende keer meer....

Yes! Ook Lies Resink blogt ....

En waar gaat Lies Resink het vanaf nu over hebben? 
Over haar kunst natuurlijk!
Maar eerst verder uitzoeken hoe het allemaal werkt, dat bloggen...
Dan vertel ik je binnenkort over mijn "profiel foto": het schilderij Selfmade Woman...

Nou, tot blogs...